Bezielde naai-bestellingen

Soms gebeurt er iets tijdens het naaien voor een ontwerp, dat ik in vervoering raak. Vooral als het om dieren gaat waar ik een zwak voor heb.

Ik ben echt een katten-vrouwtje. Het uitlaten van een hond vind ik heerlijk maar verder, nee. Dan liever katten, eigenzinnig, trots, aanhalig en afstandelijk.

En toen zag ik de foto's van Skye, Thor en Cupcake op facebook van Rosanna & Benjamin en vanaf de eerste aanblik vond ik dat zulke mooie en stoere honden. 

Later kwam Rosanna naar mij omdat zij een knuffelbeest naar voorbeeld van hun honden wilde laten ontwerpen en maken. Ik wilde dat natúúrlijk doen.

Tijdens de voorbereiding kreeg ik het door dat ik er niet te veel aan moest doen. Het moest vooral minimalistisch blijven. 

Toen was het af.

En durfde ik het niet meer op te sturen. Het kreeg bijna twee dagen lang een mooi plekje op mijn hoge kast, zodat Thor, Lara en Bora er niet aan konden komen.

En ik vind het - hoe raar het ook klinkt - moeilijk om eenmaal afscheid te nemen van mijn gemaakte creaties. Het liefst zou ik ze allemaal - stuk voor stuk - willen houden.

Ik heb het toch op post gedaan omdat het met hart en ziel gemaakt is voor Rosanna & Benjamin en hun zoontje die nog lekker warm en knus in haar buik groeit.

Dag lieve Skye, Thor en Cupcake.

Foto gemaakt door Rosanna & Benjamin 

Er was eens een...

klein meisje met zwart krullend haar die net als zoveel kleine meisjes ook een prinses of zelfs een heks wilde zijn. Ze groeide op met sprookjesboeken en verslond boeken over magische vertellingen. Vaak was het ook wel een beetje macaber, wat zij alleen maar spannender vond.

Het witte konijntje met zijn onafscheidelijke zakhorloge

Een wolf die opeens deftig kan spreken, een onuitspreekbare toverspreuk waardoor de wereld een beetje mooier wordt. Rode glinsterende schoentjes waarop je de hele nacht kan dansen met een hele charmante prins en de volgende ochtend op een vliegende tapijt de vier uithoeken van de wereld bezoekt en de meeste wonderlijke schepsels van het universum ontmoet.

Als ik naar Alice in Wonderland - mobile kijk, krijg ik weer dat gevoel. Geloof ik weer dat magie bestaat!

          

In de glimlach van een onbekende die ik passeer op de straat, een lieve, zorgvuldig uitgekozen kadootje van een vriendin, oprechte wederzijdse aandacht en waardering bij een naai of meditatieles in Huize Leef in hier en en nu. Als ik hier en daar zie dat iemand iets belangeloos wilt doen. Als ik diep van binnen voel dat ik dat ook steeds meer wil doen. Als het kleine stemmetje in mijn hoofd mij iets slechts toe fluistert en het geen invloed heeft op mij. Als mijn bewustzijn zich steeds meer verruimt van 'ik naar wij' en ik dat ook weer terug zie in mijn omgeving.

Magie zit in gewone dingen en mensen, misschien wel zelfs in jou en mij!

(Het idee van Alice in Wonderland - mobile komt uit de Wondere wereld van Alice, H. Read - Baldrey en C. Leech.)

Waarom ik Tarot studeer

De dwaas op zijn ontdekkingsreis.

Ik heb altijd met mensen gewerkt. Eerst was dat bij Handtheater waar ik jongeren en volwassenen met hun dans, toneelstukje of poëzie voor Open Podium heb begeleid. Soms werden ze ook door mij in overleg met Handtheater gekoppeld aan andere theaterdocenten. Toen werd het mij al gauw duidelijk dat ik mensen wel erg snel doorhad. Ik kon dat nog niet goed plaatsen omdat ik toen zelf onzeker was. Daarna heb ik in de zorg met kinderen, jongeren, jong-volwassenen en volwassenen met verstandelijke of lichamelijke beperkingen gewerkt. In mijn werk als groepsleider / persoonlijke begeleider raakte ik steeds meer overtuigd dat ik op een intuïtieve manier dingen zag, wat anderen vaak niet hadden gezien of opgemerkt. Ook kon ik emoties en beelden van een ander overnemen en dacht ik dat ze van mij waren. Elke keer probeerde ik dat te toetsen met wat ik zag, dacht en voelde. Vaak bleek dat ook te kloppen. Deze beide kwaliteiten werden verdiept en verscherpt door mijn opleidingen en levenservaring. Nu werk ik alweer een paar jaar als energetische therapeut en meditatieleider. En heb ik gelukkig nu wel geleerd om te leren inzien welke emoties, gedachten en beelden van mij zijn en welke dat juist van een ander zijn.

Nu nog vind ik het moeilijk om met mensen te gaan als ze onbewust of bewust 'een dubbele bodem of verborgen agenda' hebben. 

Anderhalf jaar geleden ben ik Tarot tegengekomen. Ik werd ontzettend geboeid toen ik er achter kwam dat mijn intuïtie op een speelse manier werd opgeroepen door de Tarot kaarten. De Tarot leggingen die ik gaf aan mijzelf en aan een paar mensen heeft mij ook sterk verrast. Daarom ben ik de betekenis van de Tarot kaarten gaan bestuderen. Vorig week heb ik net de basiscursus Tarot in Amsterdam afgerond en in januari ga ik verder met de vervolgcursus Tarot om de kleine Arcana te leren. 

Het is elke keer voor mij een feest om naar de cursus te gaan.

Aas van Pentakels, Kracht, de Zon en drie van Zwaarden

Uiteindelijk wil ik werken met Tarot toevoegen aan mijn praktijk Leef in hier en nu als ik klaar ben met de vervolgcursus Tarot.

Spiegeltje, spiegeltje aan de wand...

Nu ik toch zo open ben, wat ik af en toe eng vind en helemaal al op het internet, wil ik toch ook iets vertellen over de geborduurde spiegel.

Toen ik zestien jaar was, vond ik dit brocante spiegeltje bij een tweedehandse markt op Waterloopplein in Amsterdam en ik betaalde er fl. 15,- voor.

Vorig jaar viel het kapot. De spiegel was in stukken gebroken en de lijst was nog helemaal heel. Toen ik de scherven opraapte, voelde ik intuïtief dat ik er een borduursel in wilde maken, voor een klein meisje. Geen idee waarom dat in mij opkwam. Soms heb je dat hé? Dat je gewoon iets weet/voelt maar het niet kan verklaren.

Nu ben ik veertig jaar en heb ik heel sterk het idee dat ik momenteel in een belangrijke periode sta.

Kies ik ervoor om echt mama te worden. In mijn eentje? Wil ik dat eigenlijk wel? Kan ik dat mijn kindje wel aandoen? Ga ik in dit leven geen kind krijgen? Omring ik mij met mijn drie katten en mensen die ik liefheb in alle vrijheid en ruimte?

Zo langzaam - op en neer met golven - denk ik steeds meer dat het de laatste optie wordt en daarom is deze spiegeltje mij alleen maar meer dierbaar. Met elke borduursteekje is mijn dilemma er in verwerkt.

En misschien ga ik het later ooit geven aan een andere mama met een meisje.

Op de spirituele toer met het borduren

Zou automatisch borduren ook bestaan net als automatisch schrijven?

Ik heb het, serieus, een paar keer geprobeerd, om automatisch te schrijven. Eerst ging ik lang vanuit mijn buik ademhalen en diep mediteren. Daarna ben ik aan mijn burootje gaan zitten met een pen en papier.

Ik schreef heel mijn kladpapier vol met 'liefde' en hartjes. Ik mij zo dankbaar voelde en dat goed was. Dat alles ging in mijn leven zoals het zo moest gaan. Dat alles in elkaar terug greep en alle puzzelstukjes alles zo logisch op zijn plek vielen. Dat ik altijd de keus had om te kiezen hoe ik mij wilde voelen en denken.

Of dat nou automatisch schrijven is, ik heb er mijn twijfels over. Mooi, dat wel, dat ik vol ben van de universele liefde dat ik er zelfs over schrijf. Of dat nou uit mijzelf is of van het universum komt.

De blouse op de foto heb ik opgepimpt met het borduren. Geïnspireerd door een vrouw met lange blonde haren, felblauwe ogen en volle rode lippen. Af en toe had ik het idee dat het borduren automatisch ging, dat ik precies zo wist wat en hoe ik het moest doen.

Spiritueel borduren? Misschien wel!

Ik heb nog steeds de blouse en daar ben ik best stiekem blij mee. Sorry, mooie blonde dame.

E-mail rechtstreeks naar mijn hart

Vorig jaar in april kreeg ik een e-mail van een vrouw die ik maar niet bij haar naam zal noemen. De E-mail Vrouwe dus. Ze volgde meditatielessen bij mij. Volgens haar heeft het haar zoveel gebracht en dat had ze te danken aan mij. Nou vind ik zelf dat ik het eigenlijk niet heb gedaan. Ik ben slechts een hulpmiddel om haar te helpen haar eigen innerlijke rijke bron aan te boren. En dat lukt het bij mijzelf ook niet altijd. Eerlijk is eerlijk hé.

Maar alla, ik vond dat zo'n lieve en ontroerende e-mail. Ze gaf mij ook een houten naaidoos dat van haar moeder is geweest en leren stoelbekledingen die ze lang heeft bewaard en er nooit iets mee heeft gedaan.

Waar Bora zo lekker op zit dus, op de foto.

Toen kwam het idee in mij op, 'Ja daar wil ik iets leuks van maken voor haar en die ook helemaal bij haar past'. Dat heeft lang geduurd want ik was druk bezig met andere bestellingen, mijn werk en andere tijdrovende dingen. Onlangs ben ik er eindelijk aan begonnen en is het deze leren envelop geworden.

Omdat ze haar lippen altijd zo mooi stift.

Ze was er blij mee.
En ik was een blij poppetje.

Een gehaakte tafelkleed van de kringloop

Op een dag zag ik bij de kringloop een grote rond gehaakte tafelkleed in een mooie kleur. De kleur sprak mij erg aan en ik dacht bij mijzelf, 'hier moet ik toch iets moois van kunnen maken?'.

Omdat ik graag jurkjes en rokjes draag, is het een rok geworden.

Toen ik met Suus aan het kringloopwinkelen was, ben ik door een medewerkster er op aangesproken dat het zo'n leuk rokje was en dat hoorde ik ook van drie jonge meisjes op de straat die ik passeerde. Het is wel duidelijk. Recyclen is erg hip!

Ik heb gelijk hieronder een tutorial bij gezet zodat het ook te zien is hoe het gemaakt kan worden.

1) Een gehaakt kleed dat als je het dubbel vouwt voor je houdt om te kijken naar je gewenste roklengte en breed genoeg is voor om je middel.

2) Knip een rond in het midden, ongeveer op de maat van je middel. Wees voorzichtig. De gehaakte randjes kunnen uit elkaar los raken. Ik heb ze eerst helemaal vast genaaid met zoomsteekjes. Raakt het snel uit elkaar dan is het slim om een stukje te knippen en dat gelijk de gehaakte geknipte rand vast te naaien.

3 ) Rijg een dun elastiek door de gaatjes zoals op de foto. Naai de randjes vast met zoomsteekjes om de dunne elastiek.

4 ) Knip uit de stof voor de band een rechthoek, de maat van je middel plus 10 centimeter erbij en 2 x de maat van de brede elastiek plus 2 centimeter erbij.

5 ) Speld de stof band vast aan de goede kant van het rokje. Verdeel het rokje ongeveer gelijk aan de stofband. Let er op dat de dunne elastiek valt binnen de stiklijn. Dus dat het niet meer te zien is als de stof band op het rokje genaaid wordt.

6 ) Naai de stofband met de brede elastiek waarvan je de uiteinden aan elkaar vast hebt genaaid aan de goede kant van het rokje. Handig is als je de brede elastiek hierbij aantrekt zodat de stiklijn netjes afgewerkt wordt.

7 ) Als het goed is gegaan, moet het er uit zien zoals op de foto 7 is. Draai de stofband op de helft om zodat je het ook kan vastspelden aan de rand van de binnenkant van het rokje.

8 ) Naai het vast met zoomsteken. Met de naaimachine naaien wordt het resultaat veel minder mooi. Is de brede elastiek hier en daar te zien? Naai het met zoomsteekjes dicht.

9 ) Veel plezier met je gehaakte rokje! 

Zelfgemaakte creaties met hart en ziel

Achter elke zelfgemaakte creatie zit er een verhaal achter en deze verhaaltjes worden in mijn blog met liefde verteld.

Liefs, Perwin