En weer iets met jeans

Twee oude jeans broeken heb ik nog liggen, die ik ook nooit meer draag. Daar heb ik een spijker-giletje van gemaakt. Met een voering van bruin gebloemde stof. Het trekt aan de onderkant een beetje. De jeansstof en de voering zijn niet van stretch stof en ik heb de voering ook nog te kort geknipt aan de sluitingsnaad. Dat heb ik geprobeerd om op te lossen door de figuurnaden van de voering open te laten. Zo is er meer ruimte ontstaan en kan ik de gilet dragen, zonder dat het trekken niet zo opvalt. Ook vind ik het jammer dat ik de motieven van de voering niet mooi op elkaar heb afgestemd. Dat ben ik helemaal vergeten.

Hierbij heb ik mij laten gaan met het versieren van de naai steken, een borduurmotief van de naaimachine met witgouden / beige naaigaren en bronzen siersluitingen. Want dat vind ik stiekem ook heel leuk, als het een beetje uitbundig versierd is.

Wordt het de kringloop of...

Een tas!

Ik heb een jeans harembroek die te strak is geworden. Alle kledingstukken die ik niet meer draag of klein zijn geworden, gaan naar de kringloop, mits ze nog in goede staat zijn.

Zo ook met de jeans harembroek. Doch ik heb wel erg getwijfeld. Ik vind het toch wel een leuke broek. Misschien past het mij over een tijdje weer. (Wat ik dus niet denk). Er zijn toch wel leuke zak-details in de broek verwerkt. 

Ik heb het bewaard…tot ik wist wat ik er mee wilde doen.

Het is een jeans tas geworden. Ik heb het gevoerd met een stevige stof, gekocht bij de kringloop en een rits toegevoegd. De ceintuur heb ik uit de broekspijpen gehaald. Dat zijn drie smalle lange reepjes aan elkaar genaaid en heb ik het daarna gevlochten. Ik heb er bruine leren veters bij gebruikt en de binnenzak is een stukje donkerblauw lapje leer. Het was wel lastig om te naaien met mijn naaimachine. De dikke naald brak wel 3 x. Toen heb ik maar sommige harde stukken met de hand gedraaid op mijn naaimachine. Ik heb het wel gevoeld in mijn bovenarm hoor. Alles is ook weer hergebruikt.

Ik heb er een grote tas van gemaakt want dat vind ik hartstikke handig. Ik ben er happy mee.

Oud goud op wit kant

Vorig jaar vond ik bij een lege zwanennest een paar grote witte veren. Nu heb ik ze aangezet met gouden glitters. En ik wilde er ook iets leuks mee maken (Dat ging nu wel fijn). Ik had nog borduurringen, vintage stof van oud-goud, witte kant, oud gouden nagellak en een leren witte veter liggen. Daar heb ik drie dromen vangers van gemaakt.

Ontzettend leuk, jullie reacties op mijn blog. Ik word er blij van. Ik snap alleen Bloglovin niet altijd goed en het lukt mij niet om persoonlijk te reageren op jullie. Dus hierbij, dank jullie wel voor jullie lieve berichtjes.

Liefde, een groot en grijs gebied?

Ik heb dit plaatje op Pinterest gevonden en het raakt mij diep. 'Ja, zo is dat ook helemaal bij mij'. Liefde openbaart zich steeds meer voor mij. Ik kan mijn hart niet vertellen van wie het wilt houden. Dat gaat vanzelf. Mijn hart houdt van mensen die er niets voor hoeven doen. Het houdt ervan om hoe die persoon in elkaar zit. 

Soms is liefde voor mij verwarrend omdat in het begin voor mij niet duidelijk is of dat is omdat diegene staat voor hetgeen die ik bewonder en dat ook graag zou willen bereiken / uitstralen. Of lijkt het sterk op liefde omdat mijn innerlijke kind in hem of haar iets denkt te zien waar zij heel lang naar op zoek is. 

Als dat zich steeds meer ontvouwt, begrijp ik de klik & aantrekkingskracht beter en dat geeft mij meer rust.

Mijn hart houdt ook niet van de opgelegde verwachtingen die daarop ontstaan want daar schrikt ze voor terug.

Soms zie ik iemand heel lang niet of nooit en zit de liefde toch in mijn hart. Liefde is voor mij niet meer gekoppeld aan een relatie. 

Liefde is voor mij een groot kleurrijk gebied.

Getatoeëerd worden?

Nee!

Want ik hou niet van pijn en om vrijwillig de pijn van een prikkende inkt-naald op mijn huid te ondergaan. Daar moet ik dus echt niet aan denken. Al vind ik tatoeages best mooi om te zien. Dus heb ik een tijdje geleden een blouse opgeleukt met hier en daar een geborduurde tattootje. 

Ik wilde dat toen nog meer uitvoeren op andere kledingstukken. Alleen ben ik daar nooit aan toegekomen. En nu zit ik al wekenlang met een soort 'creatieve burn out'. Niets komt nog uit mijn hoofd of handen. Ik snapte het zelf eerst niet. Nu ik het idee los heb gelaten dat ik iets 'moet' creëren. Dat hoeft dus niet. Ik kan perfectionistisch zijn. Het moet meteen goed en mooi zijn wat ik heb gemaakt en ook nog liefst origineel. O, ik kan het mijzelf vaak moeilijk maken hoor. Dat vind ik zelf ergerlijk aan mijzelf.

En ik wil er ook graag open over zijn - zonder te willen klagen of zeuren -, maken mijn ouders nare dingen mee met hun gezondheid en dat heeft ook een groot impact op mij. Nu zijn er onlangs tumorcellen gevonden bij mijn moeder in haar lichaam en gaat ze een proces in van een serie onderzoeken bij het ziekenhuis. Mijn vader was al erg aan het kwakkelen met zijn gezondheid. Na een soort van epilepsie aanval, terwijl hij geen epilepsie heeft, bleek dat hij oude resten van een hersenbloeding had gehad, en toen hij thuis kwam van het ziekenhuis, was hij veranderd van een redelijke fit man in een oud man die nauwelijks meer kan lopen zonder zijn rollator.

Ik weet dat het bij het leven hoort. Het leven kan erg mooi en tegelijk zwaar zijn.  

Toch denk ik nog steeds dat dit een groot les is voor mij om het te kunnen dragen met mijn innerlijke kracht. Ik kan bang en verdrietig zijn maar ook erg dankbaar zijn voor elke moment dat ons is gegeven.

En of het nou door het mooie weer komt, of omdat ik het gewoon zo laat, voel ik de creatieve flow in mij heel langzaam en voorzichtig weer kriebelen. 

Zo boven, zo beneden...

Home is where the heart is

Een poosje geleden plaatste ik hier een foto van de kringloop stoffen die ik had gekocht en beloofde ik ook te laten zien wat ik er mee zou gaan doen.

In mijn tuintje heb ik twee witte barok stoeltjes (van Karwei, geen antiek hoor) waar ik twee oude verwassen kussentjes van Xenos op legde als het buiten een beetje mooi weer werd. Dat heb ik nu vervangen door twee zelf genaaide ronde kussentjes waar een vogel en bloemen er machinaal met de naaimachine op zijn geborduurd. 

Nu nog alleen de regen weg denken.

 

Omdat ik weer graag terug naar Noord-Holland wil verhuizen, heb ik al veel huizen bezichtigd via Woningnet Amsterdam die ik had uitgekozen en daar ook voor ben uitgenodigd. Jammer genoeg zijn in Amsterdam de huren erg hoog voor (super) kleine woningen. Ondanks mijn lange inschrijfduur kom ik nog niet in aanmerking voor een leuke huis met een tuin(tje) in de buurt van Amsterdam. Dus ben ik uitgeweken naar de Zaanstreek. Omdat het met de trein een kwartier duurt naar Amsterdam en er ook veel natuur & water te vinden is. Bovenal is het een historische omgeving waardoor ik durf te denken 'Ja de Zaanstreek, daar wil ik het ook wel eens proberen'.

Ik ben echt benieuwd waar ik uiteindelijk kom te wonen. Om inspiratie op te doen, verzamel ik nu al sfeer plaatjes op Pinterest en ik weet ook ongeveer hoe ik het wil gaan inrichten. Vandaar dat ik deze blogtitel 'Home is where the heart is' heb genoemd'.

Een stoffen hoes voor de lockmachine

Echt wel want terwijl mijn handen bezig zijn met stof en draad, kan ik alles wat er gebeurt in mijn leven ook even van mij afzetten. Tegelijk geniet ik er van om te zien hoe een idee uit mijn hoofd vorm begint te krijgen.

De quote heb ik met oplosbaar inkt uit een pen overgenomen uit een plastic sheet met alfabet letters. Daarna heb ik de letters vrij geborduurd met gouden en groen glitter garens. De lijst is versierd met een omgekrulde ijzerdraad in gouden garens gewikkeld. Dat is weer met een klein zigzag steek over de ijzerdraad gestikt.

 

De donkerblauwe fluwelen paspelstroken heb ik zelf gemaakt met een koord. Kocht ik dat vroeger altijd op de stoffen markt of bij een fourniturenwinkel. Nu wil ik ze zelf maken.

Mijn lockmachine heeft nu ook een lekker warm jasje aan.

Blije spreuken

Spreuken met een knipoogje en vrij borduren met een naaimachine, daar word ik blij van. 

Voor mijn twee naaimachine's (een om te naaien en een om er vrij mee te borduren) had ik twee hoezen gemaakt met spreuken en illustraties er op. Daar heb ik kringloop stoffen voor gebruikt. Om oude en ongebruikte stoffen te hergebruiken, dat vind ik superleuk.

Nu maak ik een hoes voor mijn oude lockmachine. Foto's en een tutorial volgen later nog.

Laat het voorjaar maar komen

Ik ben er klaar voor met mijn zelfgemaakte jas van vintage gordijnen.

Het was erg leuk om het gedetailleerd te verwerken. Zo heb ik een paar vogeltjes op de achterkant geborduurd. Een van de mouwpatjes is gemaakt van stofkant (met merk en kleurtjes op gedrukt). De voorranden zijn met stofkant er aan geknipt. De ceintuur heb ik gemaakt met donkerblauw stof van fluweel en lichtroze stof van katoen. Want er was niet meer genoeg gordijnenstof nog over. Ik heb het ook helemaal gevoerd met stukjes lapjes van satijn in zalmkleurig, zuurstokroze, lichtroze en mosgroen. Dat had ik nog liggen in de ladekast en aangezien ik momenteel erg van het opruimen ben, heb ik ze maar gelijk gebruikt. Ook zijn er zakken met een paspelstrookje er in genaaid.

'Happy big things

made by Perwin'

Een jas van gordijnen

Slow living.

Ik miste het, de laatste tijd. Daarom stopte ik met instagram. Ik merkte dat mijn smaak er te veel door werd beïnvloed en ik miste het om de inspiratie grotendeels uit mij zelf te kunnen halen. Daarnaast kostte het mij ook te veel tijd en energie, die ik liever aan andere dingen wilde besteden. Ik vond het ook nooit fijn om veel bezig te zijn met mijn iPhone of iPad en dat was wel zo met Facebook & Instagram.

Via Instagram heb ik echter wel Ingedien leren kennen. Hiep hiep hoera. Wij deden een creatieve swap ruil. Ze stuurde ook twee oude gordijnen mee die haar moeder niet meer gebruikte en ik het mocht hebben. Vergeet niet om haar grappige, leuke en creatieve blog te bezoeken. Toen ik dat voor de eerste keer deed, werd ik er helemaal blij van. Zoveel leuke dingen zelf gemaakt, op een leuke manier gepresenteerd. Ze heeft mij sterk geïnspireerd om mijn blog ook te beginnen.

De gordijnen vind ik erg mooi. Sterker nog, zo mooi zelfs dat ik er een jas uit wil knippen en naaien. Zo zijn er een paar vogels op de rug geborduurd en wil ik de stofkant verwerken voor een grappig effect. 

Hier ben ik lang mee bezig geweest omdat het veel werk is en ik het pittig vond om te ervaren dat de rollen zijn omgedraaid met mijn ouders. Ik had er eerst veel moeite mee om te zien dat er een periode is aangebroken waarin mijn ouders steeds veel minder kunnen doen en hun gezondheid daarbij achter uit gaat. Ik voel wel heel sterk de behoefte om voor hun te zorgen met liefde en aandacht. Ik heb er gelukkig ook tijd en energie voor. 

Als ik weer mijn eigen momenten heb, dan vind ik slow creatief bezig zijn heerlijk.

En de trenchcoat? Die show ik graag als het af is!

Een etui in elkaar naaien

Hierbij laat ik zien hoe je een etui naait. 

Hopelijk komt het duidelijk over en zijn de foto's goed te zien. Omdat ik vaak alleen 's avonds bezig met naald en draad ben, maak ik ook how to foto's bij avondlicht en dat is eigenlijk te donker. Sommige stappen vind ik ook best lastig om het goed te beschrijven. Het is ook een kwestie van veel oefenen met je naaimachine.

Wat heb je nodig? 

Zes rechthoekige lapjes, 2 x bovenstof, 2 x voeringstof en 2 x fibril lapjes zodat de etui dik en stevig wordt. De vrij geborduurde illustraties van de vorige tutorial uitleg zijn er ook bij (op de eerste foto nog niet uitgeknipt).

1) Leg de bovenstof op de voeringstof elkaar met een fibril laagje tussen in. De rits zit in het midden. Nu is op foto 2 te zien dat waar de spelden zijn ingestoken je de voorkanten van de bovenstof met een fibrillaagje achter de voorkant en de voeringstof op elkaar vast kan spelden. Je kan ook eerst de achterkant van de bovenstof vast spelden & stikken op de rand van de rits en daarna verder gaan met de achterkant van de voeringstof op de andere kant van de rits. 

Zelf ben ik erg visueel dus ik trek ze altijd even uit elkaar en kijk ook of ze goed vast zijn gespeld

 Speld het vast over de hele lengte van de rits (3). Als je het omdraait en open slaat, ziet het er uit zoals op foto 4. Je doet het zelfde met de andere kant van de bovenstof, fibril laagje en voeringstof (5). Op foto 6 zie je hoe het er uit ziet als de kanten allebei omgedraaid en opengeslagen zijn.

7) Naai het vast waar het gespeld is. Dit gaat het beste met een ritsvoetje (op foto 8 te zien op mijn naaimachine). Doch ik heb het gestikt met een standaard voetje. Ik vind zelf dat ik daarmee netter stik. Als je over de hele lengte naait, kom je bij de bobbel waar de ritsgreepje achter de stof is. Doe de naaldvoet omhoog met de naald in de stof, zodat de stof niet kan verschuiven en duw de ritsgreepje naar achteren. Zo kan je weer verder stikken (9). Speld de bovenstof en de voeringstof naast de rits op elkaar, zie foto 10 en stik twee lijnen naast de rits. Draai de voorkanten van de bovenstof en voeringstof met fibril laagje er tussen in naar elkaar toe en zorg dat de zijkanten van de rits precies op elkaar vallen. Speld het op elkaar langs alle vier randen. Naai het nu helemaal vast behalve op de voeringstof. Op de voeringstof laat je een stukje van ongeveer 10 a 12 centimeter los om de stof er door heen binnenstebuiten te keren. Bij de hoeken (12) naai ik schuin en knip ik de hoekjes daarna er af. Ik vind dat mooier dan als je rechthoekig naait bij de hoekjes. 

Als je over de zijkanten van de rits naait, naai dan handmatig verder en niet met de voetpedaal, door aan de naaiwiel te draaien. De naald kan namelijk gemakkelijk breken door de rits tandjes of een ijzeren onderdeeltje van de rits. Als de naald blijft steken, duw ik de stof een heel klein beetje naar achteren en naai weer handmatig verder. Ik naai twee keer heen en weer over de zijkanten van de rits op deze manier.

Keer de stof binnenstebuiten om door de losse opening van de voeringstof dat je niet vast hebt gestikt. Duw de zijkanten van de rits goed op elkaar. Duw de hoekjes voorzichtig met een stompe punt (bijvoorbeeld de onderkant van een potlood, zelf gebruik ik daarvoor een plantenstokje) uit elkaar zodat het mooi rond wordt. Stik de voering stof op de goede kant vast.

Strijk met een strijkijzer op de etui zodat het plat en stevig wordt. Ik strijk nooit rechtstreeks op de etui maar doe er altijd een afdroogdoek tussen de strijkijzer en de etui zodat het niet kan verkleuren. Op de vrij geborduurde illustraties strijk ik ook met een doekje er op zodat ze niet beschadigd raken.

Als het goed is, is de etui klaar om er mee te gaan pronken.

Als er iets niet duidelijk is of je hebt vragen, dan kan je mij altijd een e-mail sturen. 

Succes! :-)

Een tutorial over vrij geborduurde illustraties op stof

De laatste tijd ben ik helemaal verslingerd aan vrij geborduurde illustraties. Ik vind het zo leuk om ze te maken en ik heb hieronder een korte tutorial met how to foto's gemaakt hoe ik dat heb gedaan. 

Strijk op de achterkant van de stof die je gebruikt voor de uit te knippen illustraties plakvlieseline. Dat maakt het stevig en gemakkelijk om ze te verwerken.

Kies een tekening uit die gemakkelijk uit te knippen is. Hiervoor heb ik twee veren gekozen.Trek de vorm over met een potlood. Hier heb ik dat met een lichtgeel viltstift gedaan. Ik heb de kleur die dicht bij goud ligt gekozen want de kleur kan later door de stof lekken. Met een potlood zie je later niets meer terug.

Plak op de achterkant van de stof waar je de illustraties op gaat naaien een laagje vaste fibril. Smeer de textiellijm dun uit. Het kan ook wel zonder textiellijm, dan moet je de stof en fibril wel goed vasthouden zodat het niet gaat schuiven onder de naald.

Als je de tanden van de transporteur van jouw naaimachine omlaag kan zetten in de gleuf van de steekplaat (hoe je dat precies kan doen, vind je in de gebruiksaanwijzing van jouw naaimachine). Vrij borduren kan alleen met een naaimachine waarvan de tanden omlaag kunnen gezet worden en met een borduurvoetje. Deze mogelijkheid zit niet op alle naaimachines. 

Naai de veren vast met een draad in een contrasterende kleur. Dat geeft een leuk effect. Hieronder zie je twee foto's met voorbeelden. Als je details toevoegt door o.a ogen, een snuitje, en of bepaalde dingen op de illustraties versterkt met een draad in een andere kleur of zelfs glitterdraad. (Glitterdraad is lastig om er mee vrij te borduren. Enige ervaring is hierbij wel handig), is het eindresultaat verbluffend. Knip daarna alle overbodige draadjes af.

 Leuk toch? 

En zo is het geworden met wit, goud en grijs. 

Tot mijn verrassing vind ik dat een mooie combinatie. De binnenkant is gevoerd met een labeltje. Daar is er geen foto van gemaakt.

Succes en plezier gewenst met vrij (machinaal) borduren!