Al een paar dagen denk ik aan een tekst dat Anne Frank heeft geschreven toen ze ondergedoken zat. Omdat ze wilde blijven geloven in de innerlijke goedheid van de mens. Wat een jong dapper meisje met een groot innerlijke kracht.
Toen ik het een paar jaar geleden las, wilde ik het meteen vertalen in mijn gebarentaal en dat heb ik ook op video gezet.
Hieronder is de videofilmpje en de tekst staat helemaal onderaan.
Het is een groot wonder, dat ik niet al mijn verwachtingen heb opgegeven, want ze lijken absurd en onuitvoerbaar. Toch houd ik ze vast, ondanks alles, omdat ik nog steeds aan de innerlijke goedheid van den mens geloof. Het is me ten enenmale onmogelijk alles op te bouwen op de basis van dood, ellende en verwarring. Ik zie hoe de wereld langzaam steeds meer in een woestijn herschapen wordt, ik hoor steeds harder de aanrollende donder, die ook ons zal doden, ik voel het leed van millioenen mensen mee en toch, als ik naar de hemel kijk, denk ik, dat alles zich weer ten goede zal wenden, dat ook deze hardheid zal ophouden, dat er weer rust en vrede in de wereldorde zal komen.
uit
De dagboek van Anne Frank.
1944
